Gminne
inwestycje
Monety
OCHRONA ŚRODOWISKA
drzwo i planeta
KANAŁ VIDEO
YOU TUBE
Film kamera klaps
APLIKACJE MOBILNE GMINY NIEMCE
Miasto z lotu ptaka z herbem
MAPY
GMINY
mapa
KONTAKT
telefon w dłoni
STRONA ARCHIWALNA
laptop ręce

Miejscowości w Gminie

Stacja kolejowa ciecierzn

Ciecierzyn

Historia średniowieczna wsi. Pierwsze wzmianki na temat wsi pochodzą z początku XV w.

1409 - nazwa Czeczerzin, 
1418 - Czeczerzino,
1453 - Czeczerze,
1485 - Czyeczyerz.
Wieś należała do parafii w Lublinie (1470-80), następnie w Dysie (1531-3). W 1447 r. graniczyła z Dłotlicamir: od Lisich Jam przy granicy Rudnika rzeką płynącą z Dłotlic do Ciecierzyna do Siedmiu Lip, środkiem Ośnika, lasem Mienina, rzeką Mieniną do wyspy zwanej Grzamba. Granica z Kamionką: od w/w wyspy do bagna Babia Woda. Przebiegała tędy stara droga do Lublina. W 1452-3 r. - granice z Jawidzem, 1464 - z Baszkami, Dłotlicami. Wieś stanowiła własność szlachecką,wymieniani następujący właściciele:
 
1418 - dziedzic Jakusz Gut.
1418-41 - Śmiłka zastawia swą część w Ciecierzynie za 90 grzywien Janowi i Grotowi z Ciecierzyna, synom śp. Zygmunta z Łysakowa. 
1426-8 - Piotr brat Bogusława.
1426 - Jakub odkupił za 600 grzywien dział siostry żony w Ciecierzynie.
1427-8 Marcin.
1428-30 - Bogusław zw. Cochla, Cothlya, brat Piotra.
1428 - Stanisław brat Marcisza.
1431-42 - Jan Brzoza z Ciecierzyna alias z Krzesimowa.
1443 - Śmieszka. Męcina.
1441-83 - Grot h.Rawa, syn Zygmunta i Śmiłki. synowiec Męciny.
1441-68 - Jan brat Grota.
1462 - Jadwiga.
1464 - Jan Gut z Pliszczyna odstępuje Janowi i Grotowi 9 łanów w Ciecierzynie zastawionych mu przez matkę ich śp. Śmiłkę. W dziale Janowi i Grotowi część w Ciecierzynie od granicy wsi Baszki do Dłotlic.
1469 - Grot zapisuje żonie Katarzynie 150 grzywien posagu i tyleż wiana.
1474 - w dziale Ciecierzyn przypada Grotowi.
Około 1494 Piotr Kijański oprócz innych dóbr nabył m.in.Ciecie- rzyn od Ziółkowskich. W ciągu XV w. wymieniani są następujący kmiecie:
1409 - Mikołaj, Wit,Chodor;
1417 - Chodor,
1459 - Zachariasz alias Zań Rusin.
W 1427 r. wzmiankowany jest Tomko karczmarz,w 1429r. wymienianyjest we wsi młyn.
 
W latach 1470-80 odnotowany jest folwark 14 łanów kmiecych, młyn, karczmy i zagrodnicy z rolami.
 
W latach 1531-3 pobór z 5,50 łana i młyna o 1 kole.
 
W 1485 r. wzmiankowany Stanisław syn wójta z Ciecierzyna.
 
W latach 1470-80-1529 oddawana dziesięcina snopowa z całej wsi wartości 20 grzywien archidiakonowi lubelskiemu. W XV w. zapisani na Uniwersytet Krakowski: Jan syn Teodory- ka (1428) i Andrzej syn Zygmunta (1453) z Ciecierzyna. Od XV wieku wzmiankowana siedziba szlachecka była gniazdem rodowym Ciecierskich, w XVII w. Zebrzydowskich. W czasie "Potopu" ośrodek dworski i wieś spalone, następnie przejęte przez konwent sandomierski, po uwłaszczeniu następowały liczne zmiany właścicieli.Jeszcze w 1 pół.XIX w. jeden z przedstawicieli rodziny Gerliczów przybyłej zapewne ze Śląska, Teofil Gerlicz piwowar lubelski i dzierżawca konsumpcji nabył Ciecierzyn.W 1827 r. wieś liczyła 31 dymów i 200 mieszkańców. Około 1870 r. dobra Ciecierzyn składały się z folwarków Ciecierzyn i Baszki oraz wsi Ciecierzyn i Baszki. W 1878 r. dobra nybyte za rs. 63.385, miały rozległość 1358 mr, z czego folwark Ciecierzyn grunty orne i ogrody - 688 mr.łąki - 58 mr, pastwiska - 113 mr, nieużytki i place - 31 mr. Znajdowało się tu 8 budynków murowanych i 6 drewnianych. Wieś Ciecierzyn liczyła osad - 34 i gruntu 432 mr.
 
Układ przestrzenny i zabudowa
Stara wieś Ciecierzyn położona jest po wsch. stronie głównej drogi biegnącej z Lublina do Niemiec. Zachował się tu układ przestrzenny o średniowiecznej genezie. Zabudowa wiejska usytuowana jest po północnej stronie jednej drogi wiejskiej biegnącej wzdłuż lewego brzegu rzeki Ciemięgi. Większość obecnie istniejącej zabudowy to drewniane domy mieszkalne powstałe w okresie międzywojennym oraz drewniana i murowana zabudowa powojenna.
 
Do najstarszych domów mieszkalnych pochodzących z ostatniej tercji XIX w. należą dom murowany nr 21 oraz dom drewniany nr 80. Obydwa o zbliżonym planie niesymetrycznym składającym się z sieni, komory i izby, nakryte dachami czterospadowymi pod strzechą. Są to już bardzo nieliczne przykłady tradycyjnego budownictwa ludowego, które niegdyś było najbardziej popularnym typem chałupy wiejskiej. Wskazane jest zachowanie w/w obiektów i ochrona "in situ" bądź przynajmniej sporządzenie podstawowej inwentaryzacji i rozpoznania. Na terenie wsi zachowne także nieliczne przykłady drewnianej i murowanej zabudowy gospodarczej głównie z okresu międzywojennego. Dawny ośrodek dworsko-folwarczny usytuowany był po zachodniej stronie głównej drogi przelotowej,przy skrzyżowaniu z drogą do Dysa. Na pozostałościach murowanego dworu wzniesiony został nowy budynek szkoły. Fragmenty dawnych budynków gospodarczych zostały przekształcone i rozbudowane, dostosowane do nowych potrzeb. Wokół dawnego ośrodka dworskiego zachowany jest park krajobrazowy z cennymi okazami drzewostanu - zespół wpisany do rejestru zabytków nr A/725. Cały teren użytkowany przez kilku użytkowników.
 
W pobliżu drogi głównej i iaduktu kolejowego znajduje się murowany budynek kolejowy z XIX w. Na terenie wsi istniało szereg drewnianych i murowanych kapliczek przydrożnych, z których część zachowała się do naszych czasów. "Najstarsza kapliczka z połowy XIX w. - drewniana, słupowa, z późnobarokową figurą Chrystusa błogosławiącego (XVIII w.), obecnie nie zachowany, na jej miejscu wzniesiona kapliczka murowana (1960).
 
Kapliczka murowana usytuowana po zachodniej stronie szosy głównej Lublin - Niemce, wzniesiona w XIX w.
 
Kapliczka murowana po wschodniej stronie drogi głównej wzniesiona współcześnie na miejscu dawnej domkowej kapliczki drewnianej.
P
o zach. stronie szosy Lublin - Ciecierzyn znajduje się grób nieznanego polskiego żołnierza z 1939 r.
Autor: Gmina Niemce
Powrót